ความหมายของคำว่า ' อภิลักขิต, อภิลักขิต '

ความหมายของคำว่า ' อภิลักขิต, อภิลักขิต '
อภิลักขิต, อภิลักขิต หมายถึง [อะพิลักขิด, อะพิลักขิดตะ] ว. หมายไว้, กําหนดไว้. (ป.).

อภิลักขิตกาล, อภิลักขิตสมัย
น. เวลาที่กําหนดไว้, วันกําหนด, (มักนิยมใช้แก่วันทําบุญคล้ายวันเกิดหรือวันทําพิธีประจําปี).
อภิลักขิตกาล, อภิลักขิตสมัย
น. เวลาที่กําหนดไว้, วันกําหนด, (มักนิยมใช้แก่วันทําบุญคล้ายวันเกิดหรือวันทําพิธีประจําปี).
อภิเลปน์
น. การลูบไล้; เครื่องลูบไล้, ของหอม. (ป.).
อภิวันท์
ก. กราบไหว้. (ส., ป.).
อภิวาท, อภิวาทน์
น. การกราบไหว้. (ส., ป.).
อภิวาท, อภิวาทน์
น. การกราบไหว้. (ส., ป.).
อภิเษก
ก. แต่งตั้งโดยการทําพิธีรดนํ้า เช่นพิธีขึ้นเสวยราชย์ของพระเจ้าแผ่นดิน.(ส.; ป. อภิเสก).